23. olan olub, keçən keçib bəlkə də,
indi daha kövrəlməyin yeri yox.
ömrüm boyu belə gəlib mənimki
əvvəlindən biri vardı, biri yox.

uzaqdaydı mən istəyən ocaqlar,
urəyimdən gəlib keçdi sazaqlar.
atalıydı, analıydı uşaqlar,
bizim evdə biri vardı, biri yox.

gözlərimə doldurmuşam yağışı,
bir köynəkdə çıxarmışam mən qışı.
şalvar-pencək geyinirdi tay-tuşum,
məndə isə biri vardı, biri yox.

üzüm güldü, tələbəyəm deyəndə,
sıxılırdım dost pencəyi geyəndə.
müəllimlə dil tapa bilməyəndə
qiymətimin biri vardı, biri yox.

qəlbim yandı ilk sevgimdən, eşqimdən,
dara düşdüm, əl ummadım heç kimdən
məclislərdə can deyib can eşidən
dostlarımdan biri vardı, biri yox.

mən orduya nələr görüb getmidim,
ürək alıb, ürək qırıb getmişdim.
iki qıza könül verib getmişdim,
qayıdanda biri vardı, biri yox...

uzaq gəzdi əmi, dayı, bibilər,
sözarası mənə “evlən” dedilər.
nişan üçün iki şey istədilər,
məndə isə biri vardı, biri yox.

vaxt gələcək bu günü görəcəksən,
çox suala gözünü döyəcəksən.
vaxt gələcək sən özün deyəcəksən,
deyəcəksən: “biri vardı, biri yox!”